Propisi nalažu da postoji i mogućnost ostvarivanja prava na penziju po osnovu 45 godina staža, bez obzira na godine života. Ovaj uslov ispunjava relativno mali broj osiguranika, najčešće oni koji rade na poslovima sa uvećanjem trajanja staža. Prelazne odredbe za žene postepeno podižu starosnu granicu, kako bi se do 2032. godine uslovi ujednačili za oba pola, 65 godina života i minimum 15 godina staža osiguranja.

U 2025. godini žena mora imati 63 godine i 10 meseci života i najmanje 15 godina staža, a od 2026. ta granica biće 64 godine. Prevremena starosna penzija omogućava raniji odlazak u penziju uz najmanje 40 godina staža i 60 života, ali sa trajnim umanjenjem penzije, od 0,34 odsto za svaki mesec ranijeg ostvarivanja prava, do maksimalnog umanjenja od 20,4 procenata.

Kome se snižava starosna granica?

Osiguranici koji rade na poslovima sa uvećanjem staža možda mogu smanjiti starosnu granicu potrebnu za penzionisanje, bez smanjenja iznosa penzije. Osnovni uslov je da je najmanje dve trećine ukupnog staža ostvareno na poslovima sa uvećanjem trajanja.

Starosna granica se smanjuje za:

• jednu godinu za svake pet godina rada sa koeficijentom 12/14
• jednu godinu za svake četiri godine rada sa koeficijentom 12/15

Najpovoljnije je uvećanje sa koeficijentom 12/18 za godinu i po rada na takvom mestu starosna granica se smanjuje za godinu dana. Na primer, osiguranik sa pravom na smanjenje od tri godine može otići u penziju sa 62 godine života umesto 65, prenosi mondo.