Manastiri Srbije su od neprocenjivog značaja, kako za duhovnu, tako i za kulturnu baštinu našeg naroda.

Simboli su vere, ali i svedoci prošlih vremena, čuvari naše istorije, umetnosti i tradicije.

Žiča, manastir osnovan od strane kralja Stefana Prvovenčanog, bio je sedište srpske arhiepiskopije i mesto na kojem su se obavljala krunisanja vladara.

podignut od strane kralja Stefana Uroša I, poznat je po prelepim freskama, dok Mileševa, zadužbina kralja Stefana Vladislava, čuva mošti Svetog Save i čuvenu fresku Belog anđela, koja je postala simbol srpske duhovnosti.

Gračanica, koja se nalazi na UNESCO-voj listi svetske baštine, i manastir Studenica, osnovan od strane Stefana Nemanje, još su samo dva od mnogih manastira koji svedoče o snazi i tradiciji srpskog naroda kroz vekove.

, izgrađen od strane kralja Stefana Dečanskog i završen tokom vladavine cara Dušana, i danas je jedan od najlepših i najslavnijih manastira na Balkanu, i pod zaštitom međunarodnih snaga.

Tu su i Manasija, sagrađen u 15. veku od strane despota Stefana Lazarevića, Ljubostinja, zadužbina kneginje Milice, te manastir Krupa u Dalmaciji, koji je i danas simbol opstanka srpskog naroda na tim prostorima.

Ovi manastiri nisu samo verski objekti, već i kulturni centri, u kojima su se osnivale škole, bolnice, pa čak i štamparije.

Freske, ikone i arhitektura srpskih manastira oduvek su plenišle svojom lepotom, a svaki manastir ima svoju jedinstvenu priču i istorijski značaj.

Danas, oni i dalje igraju ključnu ulogu u očuvanju i promovisanju srpske tradicije, vere i kulture, a mnogi od njih su zaštićeni kao spomenici svetske baštine.

BONUS VIDEO: