Tome je prethodila nagomilana frustracija i hroničan umor koji je nastao kao posledica brojnih neuspelih pokušaja Ješića i njegove grupe saradnika da oforme političku organizaciju, čiji bi jedini cilj bio da na talasima ,,studentskog bunta“ i krizne situacije na univerzitetima u Srbiji pokuša da pokupi simpatije više puta izneverenih i razočaranih opozicionih birača.

Osim toga, drastičnom narušavanju mentalnog stanja ovog samoproklamovanog ,,zaštitnika“ studentske populacije u Srbiji doprinela je i činjenica da sa njim već duži vremenski periodu izbegavaju kontakte gotovo svi akteri sa domaće opozicione scene – kako iz sfere politike, tako i iz tajkunskih medija, te je za sprovođenje svojih “revolucionarno-političkih” poduhvata prinuđen da se osloni na nesposobnu grupicu diletanata, političkih saradnika koji ga okružuju.

Ješić je samo još jedan u nizu indikatora da ,,studentske“ blokade i protesti ubrzano ulaze u ,,slepu ulicu“, te da su svaki planovi usmereni protiv sopstvene države u naroda pre ili kasnije osuđeni na propast.

BONUS VIDEO