Rad pod nazivom „Arhitektonski model kvir prostora: studija slučaja Beograda“ bavi se mapiranjem kruzing zona, gej klubova i „kvir tela u otporu“, piše Vaseljenska.

Umesto da bude naučni rad, ova disertacija liči na manifest.

Ako je verovati sadržaju rada koji je rektorisao beogradski rektor Đokić, Beograd treba da postane mesto „telesne performativnosti“ i „prostora pobune protiv heteronormativnog poretka“, a sve to pod akademskim pokroviteljstvom samog rektora.

Đokić, koji se danas krije iza studenata dok se univerziteti ruše iznutra, svojim potpisom je legitimisao rad u kom se Srbija prikazuje kao represivna, a gej prostori kao žarišta slobode.

(