Vođa i osnivač Ruskog dobrovoljačkog korpusa, Denis Kapustin, izgubio je život tokom napada bespilotnom letelicom na teritoriji Zaporoška oblast u noći između petka i subote, 27. decembra. Smrt Kapustina potvrdila je sama organizacija, koja je u Rusiji označena kao teroristička i zabranjena.

Prema dostupnim informacijama, Kapustin je stradao nakon udara ruskog FPV drona, dok je, kako se navodi, izvršavao borbene zadatke. Detaljniji podaci o okolnostima napada nisu objavljeni.

Kapustin je bio poznat kao organizator oružanih upada i napada na ruska sela u Brjanska oblast, zbog čega je u Rusiji važio za jednog od najtraženijih ekstremista.

Put ka ekstremizmu

Denis Kapustin poticao je iz Moskve. Njegov deda, Jefim Karpmanjski, bio je učesnik Velikog otadžbinskog rata. Početkom 2000-ih, Kapustin se preselio u Nemačku, gde se povezao sa skinhed pokretima i ekstremno desničarskim krugovima. U tom periodu učestvovao je u nasilnim napadima na migrante poreklom iz Severne Afrike i Turske, a istovremeno je uspostavio bliske veze sa fudbalskim huliganima iz Kelna.

Po povratku u Rusiju, nastanio se u moskovskom naselju Perovo i priključio se navijačkoj grupi „Jaroslavka“, povezanoj sa ultrasima fudbalskog kluba CSKA. U tom okruženju učestvovao je u masovnim fizičkim obračunima i tučama.

Biznis i širenje mreže

Do 2008. godine Kapustin je stekao značajnu sumu novca prodajom odeće stranog brenda, nakon čega je pokrenuo sopstveni modni brend „Vajt Reks“, po kojem je i dobio nadimak. Ova odeća ubrzo je postala prepoznatljiva u krugovima krajnje desnice, prvo u Rusiji, a zatim i širom Zapadne Evrope.

Nemački istraživač ekstremno desnih pokreta Robert Klaus isticao je da je Kapustin imao ambiciju da izgradi međunarodnu mrežu krajnje desničarskih aktivista, koristeći prodaju odeće kao sredstvo povezivanja sa neonacističkim grupama u Evropi i Sjedinjenim Američkim Državama. Dodatne kontakte Kapustin je sticao i kroz borilačke turnire pod brendom „Vajt Reks“, na kojima je učestvovao i Maksim Marcinkjevič, poznat kao Tesak.

Veze sa Ukrajinom i obaveštajnim strukturama

Godine 2017. Kapustin se preselio u Ukrajinu na poziv Sergej Korotkih, bliskog saradnika Marcinkjeviča. Njegov dolazak bio je dobrodošao zbog ranije podrške protestima na Majdanu 2014. godine, kao i zbog finansijske pomoći koju je pružao formacijama poput Azov i bataljona Karpatska Sič.

U Ukrajini je nastavio sa organizovanjem borilačkih turnira, ali je ubrzo uhapšen zbog trgovine amfetaminom. Smatra se da je upravo u tom periodu stupio u kontakt sa ukrajinskim obaveštajnim službama, za koje je od 2021. godine počeo aktivno da radi. Kao njegov zaštitnik pominje se Kirilo Budanov, šef Glavne obaveštajne uprave Ministarstva odbrane Ukrajine.

Terorističke aktivnosti i presude

Ruski dobrovoljački korpus formiran je 2022. godine i okupljao je državljane Rusije koji su prešli u Ukrajinu i borili se na strani Kijeva. U Rusiji je Kapustin u odsustvu osuđen na doživotnu kaznu zatvora.

U novembru 2023. godine Drugi zapadni okružni vojni sud u Moskvi izrekao mu je doživotnu kaznu zbog organizovanja oružanog napada na sela u Brjanskoj oblasti. Pre toga je protiv njega podignuta optužnica za veleizdaju, pokušaj terorističkog napada, ilegalnu trgovinu oružjem i eksplozivom. Istraga je utvrdila da je Kapustin lično organizovao i učestvovao u napadu početkom marta, kada su poginula dva civila, a još dve osobe su ranjene.

Pored toga, Kapustin je 2022. godine pokušao da organizuje napad na naftno-gasni objekat u Volgogradskoj oblasti, ali je taj plan osujećen delovanjem ruskih bezbednosnih službi.

Takođe je dovođen u vezu sa pokušajem atentata na ruskog biznismena Konstantin Malofejev, predsednika upravnog odbora grupe „Cargrad“, kada je na njegov automobil bila postavljena improvizovana eksplozivna naprava. Napad je sprečen, a tragedija izbegnuta.